Terapia w komorze hiperbarycznej ma znaczący wpływ na organizm.
W związku z czym istnieją schorzenia i przesłanki, które w sposób bezwzględny wykluczają możliwość korzystania z komory hiperbarycznej.
Do bezwzględnych przeciwwskazań w zastosowaniu HBOT należy:
- odma samoistna (przebyta kiedykolwiek);
- rozedma z retencją CO 2;
- wrodzona sferocytoza;
- padaczka (epilepsja);
- wszelkie zabiegi chirurgiczne – jeśli zostały wykonane w okresie krótszym niż 3 miesiące od dnia wizyty;
- gorączka powyżej 38 stopni w dniu wizyty;
- wszczepiony aparat słuchowy;
- rozrusznik serca;
- ostre stany zapalne uszu (w dniu wizyty);
- zapalenie nerwu wzrokowego (w dniu wizyty);
- zaćma (w dniu wizyty);
- stan wskazujący na spożycie alkoholu lub środków odurzających.
- ciąża (niezależnie od stadium).
Aktualnie przyjmowanie leków:
- Bleomycyny;
- Cisplatyny;
- Doksorubicyny;
- Sulfamylonu;
- Disulfiramu;
- Mafenide Acetale;
Pozostałe czynniki są względne jednak pacjent powinien skonsultować się z lekarzem prowadzącym. Ostateczna decyzja należy do specjalisty.
Do przeciwwskazań względnych należą:
- klaustrofobia;
- przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP);
- astma;
- rozedma płuc;
- dysfunkcja trąbki Eustachiusza;
- gorączka do 38 stopni (w dniu seansu);
- zapalenie górnych dróg oddechowych;
- aparat słuchowy z możliwością ściągnięcia (aparat należy bezwzględnie zdjąć przed rozpoczęciem seansu).
Istotne jest jednak aby pomimo wyżej określonej listy schorzeń bezwzględnych i względnych, decyzję o rozpoczęciu tlenoterapii hiperbarycznej każdorazowo uzgodnić z lekarzem prowadzącym. To właśnie lekarz prowadzący, znający konkretny przypadek jest w stanie zadecydować o celowości i braku przeciwwskazań do rozpoczęcia tlenoterapii.